Het is zeer belangrijk dat voor alle gezonde mensen nu , bejaarden en ook de dementerende mensen dat er een erkenning zal komen voor hen die dementerend zijn onmenswaardig vinden ! 
Een Vrij Euthanasie Recht is Menswaardig ! 

Twee keer zo veel patiënten met dementie 

Het aantal dementerende Nederlanders zal binnen vier decennia verdubbelen tot een half miljoen. De kosten van de verzorging van deze mensen neemt in dezelfde mate toe tot zo'n 15 miljard euro. Dat stelt Alzheimer Nederland, die zich baseert op het World Alzheimer Report 2010. Vandaag is het Wereld Alzheimer Dag. 

Ruim 70 procent van de dementerende patiënten woont thuis en is veelal aangewezen op mantelzorg. Uit het rapport blijkt dat zonder mantelzorgers de dementiezorg in rijke landen 67 procent duurder zou zijn. Voor Nederland betekent dat een kostenstijging van nog eens zo'n 3 miljard. "Deze cijfers geven de enorme waarde van mantelzorgers weer. 80 procent van hen is overbelast of loopt een groot risico dit te worden", aldus een woordvoerder van Alzheimer Nederland. 

De druk op de mantelzorgers zal alleen maar toenemen. Door de krimpende beroepsbevolking zal het aantal mensen dat zich belangeloos inzet voor hulpbehoevenden familieleden en kennissen de komende decennia afnemen. Patiënten die niet over mantelzorgers beschikken zullen sneller in (dure) verzorgingshuizen terechtkomen. 

Nu al liggen de zorgkosten van mensen die lijden aan dementie hoger dan het totale jaarlijkse budget van de Nederlandse politie, stelt de patiëntenvereniging. Om de kosten in de hand te houden pleit Alzheimer Nederland voor de aanstelling van speciale begeleiders voor patiënten en naasten. Hierdoor kunnen de taken van mantelzorgers verlicht worden. Met meer intensieve zorg buiten de muren van instellingen kunnen patiënten langer thuis blijven wonen. Meer onderzoek is nodig om de ziekte en haar gevolgen te bestrijden. 

De vergrijzing is een belangrijke oorzaak van de forse toename van Alzheimerpatiënten, maar ook omdat medici de ziekte steeds beter en eerder kunnen vaststellen. 

Philip Scheltens, hoogleraar neurologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, pleitte vorige week voor een deltaplan om Alzheimer aan te pakken. De alzheimerspecialist vindt dat het nieuwe kabinet enkele honderden miljoenen euro's moet vrij maken voor wetenschappelijk onderzoek en de opvang en verzorging van patiënten. 

Negeer niet de vragen over de gevolgen van dementie 
Samenleving moet persoonlijke keuzes over eigen leven en sterven respecteren 

Eugène Sutorius en Rein Zunderdorp 
voorzitter Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde en voorzitter Humanistisch Verbond 

Nederland vergrijst en het aantalmensen met dementie, in het bijzonder de ziekte van Alzheimer, groeit snel. De komende generatie ouderen is mondiger dan ooit en gewend eigen keuzes te maken. 

Van de 104.000 leden van de NVVE geeft driekwart in een wilsverklaring aan dat zij bij dementie hulp van hun arts voor een zelf gekozen einde willen. Door het geleidelijk verlies van geheugen en verstandelijke- en fysieke vermogens dreigt immers een vooruitzicht van soms dramatische ontluistering van hun persoon, een verlies van persoonlijke waardigheid, het niet meer herkennen van de dierbaren en een steeds toenemende afhankelijkheid van de omgeving. Het vinden van een goed antwoord op deze vraag om hulp bij een zelf gekozen dood is urgent. 

Op zichzelf biedt de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding voldoende ruimte om mensen met beginnende dementie te helpen bij een waardig en zelf gekozen levenseinde. Toch zijn de meeste artsen hiervan niet op de hoogte en laten zij het afweten door de gevraagde middelen te weigeren. Het gevolg laat zich raden: de patiënt gaat op zoek naar (illegaal verkregen) middelen of kiest voor een gruwelijke eenzame of inhumane dood. 

De ruimte voor een veilige en verantwoorde hulp bij zelfdoding door de arts ligt op dit moment vooral in het beginstadium van dementie, dus wanneer de diagnose vast staat en de patiënt nog wilsbekwaam is. Het is daarvan belangrijk dat er zo vroeg mogelijk diagnostiek plaats vindt. Er is dan nog tijd voor verwerking, afweging en besluitvorming. Dat vraagt van beiden moed. Van de patiënt om een ingrijpende beslissing te nemen terwijl de ontluistering dreigt: van de arts om alle opties open, helder en tijdig met de patiënt te bespreken zoals een goed hulpverlener betaamt. Als de arts onoverkomelijke gewetensbezwaren heeft, is er na vroegdiagnostiek genoeg tijd om de patiënt naar een collega door te verwijzen. 

De samenleving heeft de diversiteit aan persoonlijke keuzes over het eigen leven en sterven te respecteren. Zowel de beslissing om verder te leven en te zien wat er van komt, als de keuze om eerder te sterven, moet omgeven zijn met hulp en goede zorg. 

Staatssecretaris Bussemaker liet begin dit jaar weten dat 'casemanagement' bij dementie opgenomen wordt in de AWBZ. Een casemanager begeleidt mensen met dementie en hum naasten vanaf diagnose tot het moment van sterven. Het zelf gekozen levenseinde bij dementie behoort daarom ook een vaste plaats te krijgen in het takenpakket van deze casemanagers 

Wat het betekent als artsen in gebreke blijven deze hulpvraag tegemoet te treden, werd gisteren duidelijk in de documentaire Voor ik het vergeet. De film stelde indringend de vraag of we de persoonlijke keuze van de hoofdpersoon kunnen respecteren. En of we mensen een waardig afscheid van hun dierbaren gunnen en dan te mogen sterven? 

We kunnen niet nog langer doen alsof er geen ernstige vragen liggen over de gevolgen van dementie en de daarmee onlosmakelijk verbonden afwegingen over individuele vrijheden verlies van waardigheid.