De dood maakt verliezers en winnaars van ons allen . 
Als het leven zijn levensgang gaat is het voor ons altijd blijheid , Als wij ons eigen leven en dat van onze dierbaren in geluk zien gaan , Het hoogste geluk is altijd een ieders gezondheid , 
Als het leven zijn levens gang gaat , En wij ons eigen leven of dat van onze dierbaren , In onheilspellend leed zien vergaan , Is dat voor ons het keerpunt geworden in ons bestaan , 
Vaak voelen wij die achterbleven ons als de verliezers , Omdat wij een dierbare gruwelijk verloren , Omdat geen medisch wonder voor ons was , Wij zelf zo onmachtig waren , 
De noodlijdende dierbare door de dood gehaald is altijd de winnaar , Want het grote lijden van ziekte en sterven , Wordt enkel maar overwonnen door de dood , 
Door de dood overwint de noodlijdende al het onheil , En daardoor komt het dat ook , De achtergebleven dierbaren van de overledene , Zich als de winnaars kunnen voelen , Over al het onheil wat hun getroffen heeft !

In deze Wereld . 
In deze wereld sterven vele mensen in alle tijden , Door oorlogen en volksoproer door het Heilig Geloof gedreven , In naam van God zijt gij dan gestorven , 
In deze wereld kan je sterven doordat iemand je strot doorsnijdt in naam van God , In naam van God zijt gij dan gestorven , 
In deze wereld kan je opgehangen worden aan een kruis in vuur en vlam gezet in naam van God , In naam van God zijt gij dan gestorven , 
Maar wat totaal onmogelijk op deze wereld blijkt te zijn , Is dat je mag sterven als enkel helse pijnen nog het leven blijkt te zijn , Als het leven geen leven meer is door tientallen jaren coma , Als het leven niet meer menswaardig te noemen is , Want dan wordt er uit de naam van God geoordeeld dat u moet leven , totdat eindelijk uw hart het begeeft door pijn ! 

Edward v Schaik

Ik steeg en viel ! 
Toen ik elf was en ik met mijn broer fietste Naar ons tuinhuis te Overschie 

Ik gegrepen werd door een gigantische kolos Staal van 11 meter lang meters hoog met gierende wielen 

Ik niets meer voelde en niets meer wist 

Weet ik nog goed toen ik een onbeschrijflijk Geluk voelde 

En ik van een heldere stem hoorde dat ik weer moest gaan 

Weg uit dat onbeschrijflijk mooie Licht 

Weg van dat onbeschrijflijk Gelukkig voelen 

Ik ging weer terug en opende mijn ogen 

Ik zag mijn moeder en een man met een witte jas 

Ik scheen met walging naar hun gekeken te hebben 

Ik was ontwaakt op het kritieke moment 

Ik was door artsen gelukkig geprezen 

Want velen genezen nooit van zo'n incident 

Na 7 weken was ik genezen 

Ik mocht naar huis 

Toen kwam de Hel in mij herrezen 

Als mensen spraken van matig tot hard 

Scheurde mijn hoofd als het ware open 

Stemmen vervormd door een luid gekraak 

Het was alsof een insect mij van binnen opvrat 

Gezichten van mensen werden demonisch voor mij 

Als ze lachten schrompelde ik in elkaar 

Het was een tijd om nooit meer te vergeten 

Onverklaarbaar voor alle medisch specialisten toen 

Vele onderzoeken lieten niets weten 

Wat mij mankeerde voor mijn rust 

Pas vele jaren later zag ik een film 

Het was de Exorcist 

De droom kwam weer terug maar anders 

Maar Duisternis en Licht heb ik gezien 

Ik zeg u uit mijn hart u eerlijk

Licht is het mooist en altijd goed 

Maar Duisternis is goed

als een mens zijn duisternis 

voor allen goed houdt 

zodat geen schade berokkend wordt 

Uit onwetendheid en kwaadaardigheid

aan mens en of dier 

Enkel het kwaad wat wij elkaar aandoen

omdat wij niet beseffen 

Omdat wij niet anders kunnen 

Is Geoorloofd voor de Eeuwige Wet 

Elk dier heeft een ziel 

Elk mens heeft een ziel 

En een ziel is als de Zon 

Hoe duister zijn of haar verdriet

of pijn ook drukt 

Op zijn of haar leven op Aarde !

Gedicht van Edward v Schaik